De cast van MELK over de geboorte van deze nieuwe voorstelling
Op zondag 29 oktober 2023 ging de nieuwe Nederlandse musical MELK in première. Na afloop spraken wij met de cast: Mylène d’Anjou, Jonathan Demoor, Roben Mitchell, Lisa Schol, Lieke van den Broek, Charlotte Dommershausen en Jules Christopher.
"MELK voelt voor mij echt als een baby."
Allereerst spraken wij Lieke, Lisa, Jonathan en Mitch over hun gevoel na de première en in hoeverre in blik op het ouderschap door deze voorstelling is veranderd.
Met wat voor gevoel staan jullie hier, zo vlak na de première?
Lisa: Ontlading! Het was echt heel spannend.
Lieke: Ik ben wel opgelucht ook ja.
Mitch: Ja totale opluchting en ontlading. Het was super spannend. Het voelt heel kwetsbaar en het voelt voor mij echt als een baby. Echt iets van ons. Dus dan is het heel eng om dat ineens aan mensen te laten zien. Maar we zijn blij volgens mij.
Hoe was om dit stuk met elkaar te maken en echt onderdeel te zijn van dit proces?
Jonathan: Het was sowieso een heel fijn proces, echt gezellig. Dat is echt belangrijk, want dan voel je je comfortabel bij elkaar. En als ik voor mezelf spreek, hebben we best wel een chille vibe gehad tijdens dit proces en dan ga je gewoon sneller mooie dingen maken.
Mitch: En Anouk, onze regisseur, stond echt open voor alles wat wij aandroegen waardoor er een hele veilige sfeer werd gecreëerd. Het was heel prettig om deze voorstelling op die manier samen te maken.
Jonathan: Het ging eigenlijk ook wel vanzelf ofzo op een bepaalde manier..
Lisa: Ja en er ontstond ook veel óp de vloer.
Jonathan: Dat is wel het vette aan dit hele proces, want elke try-out was echt anders. In opbouw, maar ook in energie. Omdat we ook tot aan de première bleven zoeken naar de juiste puzzelstukjes en hoe die in elkaar zouden vallen.
"We bleven tot aan de première zoeken naar de juiste puzzelstukjes."
Het is het best een intense voorstelling. In hoeverre heeft de voorstelling jullie blik op het ouderschap veranderd?
Lisa: Ik had een gesprek met m’n moeder, dat ik zei van kan jij eens iets vertellen van over toen jij mij nog niet had. Want zij heeft natuurlijk ook gewoon een leven gehad zoals ik dat nu heb. Heel dom, maar daar praat je dan toch niet zo veel over. Dus dat soort dingen heeft deze voorstelling mij wel gebracht.
Lieke: Ik denk dat ik me gesterkt voel in het nu nog geen kind hebben. Ik ben 37 en dan gaat het daar echt wel over. Ik heb een lied in deze voorstelling waarin ik zó krachtig ben dus dat helpt mij echt!
Mitch: Voor mij als queer man is het niet vanzelfsprekend om kinderen te krijgen. Dus dat die stem vertegenwoordigd is, vond ik heel belangrijk. Maar mijn blik op het ouderschap is zeker veranderd. Voor mij was het altijd een harde nee, van nee ik hoef geen kinderen. Eerst was het heel lang ja, maar toen ook een tijd nee en nu denk ik van ja misschien toch wel. Op wat voor manier weet ik dan niet, maar er is wel een soort van deurtje geopend voor mij.
Jonathan: Ik ben 36 en ik zit ook een beetje in die generatie waar Lieke in zit. Ik heb ook heel veel gesprekken de laatste tijd over het wel of niet hebben van kinderen. Dus het is wel echt een actueel ding. Wat ook wel helpt om deze voorstelling in te gaan, want je hoeft niet geforceerd een onderwerp in te duiken, want het is overal om je heen. Dat vind ik ook leuk aan onze voorstelling, het gaat niet alleen om het ouderschap, maar ook over het kind zijn van. Alle facetten vanuit beide aspecten zijn vertegenwoordigd.
Lieke: Het gaat niet alleen over moeders. Het gaat juist over zijn we niet allemaal moeder? Ook als je niet per se een barende moeder bent.
Jonathan: Ja het zorgen voor, het steunen van. Vandaar dat er bijvoorbeeld ook een scène met dementie inzit. Dat is óók een kant.
"Nu kunnen we echt vertrouwen op het materiaal."
Daarna stelden we dezelfde vragen aan Mylène, Charlotte en Jules. Hoe hebben zij dit proces ervaren?
Met wat voor gevoel staan jullie hier, na het spelen van de première?
Charlotte: Ik ben heel erg opgelucht.
Mylène: Ja ik ook!
Charlotte: Opgelucht dat de kop eraf is.
Mylène: Tevreden!
Charlotte: Ja, dat er geen grote fouten zijn gemaakt of van die dingen waar wij dan heel erg op focussen.
Mylène: Een paar kleine foutjes… maar… ja…
Charlotte: Ja ik ben heel blij!
Waar zit die opluchting dan in voor jullie?
Charlotte: We hebben nu een paar try-outs gespeeld. Dat is heel leuk, maar daar zitten niet echt mensen in de zaal die je goed kent. En nu wel! Ook “belangrijke” mensen, wat dat ook mag betekenen. Je voelt een soort extra stress daardoor, omdat je het gewoon goed wil doen. Je wilt dat mensen het goed vinden.
Jules: We hebben natuurlijk die try-outs gehad en nu kunnen we echt vertrouwen op het materiaal. Dat de première nu achter de rug is en we niet meer hoeven puzzelen met wat past wel of niet en wat nog moet anders. Ik stond er vandaag wel echt met een soort rust. Dat ik dacht: oké, het is nu echt af en we kunnen het nu echt laten zien. Dat was heel fijn!
Hoe was het om deze productie met elkaar te maken?
Mylène: Ik vond het heel bijzonder. Ik kende niemand van deze cast.
Jules: Ik ook niet, nee.
Mylène: Ja, dus het is een soort heel nieuw samengesteld clubje. Ik had ook nog nooit met Anouk gewerkt, de regisseuse, dus ik vond dat wel heel leuk en inspirerend. En de muziek van Charlotte, dat is allemaal nieuw en best pittig. Dat vond ik heel leuk!
"Voor mij is het ook wel een ode aan de vrouw."
In hoeverre is jullie blik op het ouderschap veranderd door de voorstelling?
Charlotte: Voor mij totaal niet.
Mylène: Voor mij ook niet, maar wel gesterkt ofzo. Door de verhalen van anderen.
Jules: Ik moet zeggen, ik zat laatst in een cafeetje en daar zat ook een moeder met een krijsend kind. Toen moest ik meteen denken aan de tekst “kijk eens anders naar een moeder met een huilende baby” en toen dacht ik ook bij mezelf: vroeger had ik daar heel anders naar gekeken, maar dat is nu dus wel veranderd. Een beetje van die kleine dingetjes en wat meer inzicht.
Wat is voor jullie de belangrijkste boodschap van deze voorstelling?
Mylène: Dat je het samen moet doen. Dat je voor elkaar en met elkaar moet zorgen. Dat gaat ook heel erg om de associatie die je hebt met moederschap. Dat je niet alleen hoeft te zorgen voor kinderen, maar ook voor elkaar.
Charlotte: Voor mij is het ook wel een ode aan de vrouw. Aan de vrouw die wel kinderen heeft, aan de vrouw die geen kinderen heeft. De keuze en de kracht die daarin zit.
Jules: Ik denk voor mij ook wel het universele. Bijvoorbeeld die scène over die twee vaders die een draagmoeder zoeken, dat vind ik óók moeder- of ouderschap. Dat betekent dat we ook in de voorstelling verschillende rollen konden spelen, omdat iedereen daarmee te maken heeft en dat gevoel kan hebben van zorg dragen voor een ander of gezorgd worden door.
Meer over MELK!
Of je nou wel of géén kinderen hebt, een kinderwens hebt of juist totáál niet. Deze voorstelling is voor iedereen! Bezoek de musical MELK en laat je raken door de bijzondere verhalen en sterke acteurs. De voorstelling speelt tot en met december 2023 in verschillende theaters in Nederland. Meer informatie vind je hier!
Header: ©MusicalSpot
Eén reactie
Pingback: