Haar liefde voor Piaf kwam iets later, maar raakte haar meteen diep. “Het is toen begonnen met het kopen van een LP, zo ontdekte ik Piaf. Elk nummer dat ze zingt, zit vol emotie en vertelt een verhaal. Ik weet nog dat ik haar platen de hele dag opnieuw draaide, tot grote ergernis van mijn moeder,” lacht ze. “Maar ik was verkocht.”
Dat ze nu met een live orkest de grote Piaf-klassiekers mag zingen, voelt als een droom die uitkomt. “Haar muziek komt gewoon binnen. Altijd. Of het nu gaat om het ontroerende La Vie en Rose, het opzwepende Padam Padam of het dramatische L’Accordéoniste, waarin Piaf op zo’n mooie manier van klein naar groots gaat — het blijft magisch om te zingen.”