Chanson – Filip Jordens: “Brel zingen is geen keuze, het is een missie”
De Belgische zanger en theatermaker Filip Jordens wijdt zich al dertig jaar aan het repertoire van Jacques Brel. Zijn Hommage à Brel bracht hem over de hele wereld, van intieme zaaltjes in Vlaanderen tot megaconcerten in Vorst Nationaal. Binnen Chanson brengt hij een ode aan zijn grote voorbeeld — authentiek, intens en doordrenkt van liefde voor het genre.
Opgevoed met Brel
“Mijn band met Jacques Brel gaat terug tot voor ik wist wat muziek eigenlijk was,” vertelt Filip. “Het verlovingslied van mijn ouders was Quand on n’a que l’amour. Het lijkt alsof ik in de wieg ben gelegd met Brel.”
Die muzikale erfenis kreeg voor Filip als puber een diepere lading. “Ik herkende me enorm in zijn teksten. Zijn wereldbeeld, zijn woede, zijn tederheid — het raakte iets essentieels in mij. En dat is nooit weggegaan. Meer nog: het werd een soort missie om zijn muziek te spelen.”
Een terugkeer naar de wortels
In Chanson deelt Filip het podium met vertolkers van Piaf en Aznavour. Voor hem voelt dit als een ode aan hoe het ooit allemaal begon. “In de jaren ’50 gingen artiesten als Piaf, Aznavour, Gréco en Brel samen op tournee. Eén orkest, meerdere stemmen. Ze trokken van dorp naar dorp, van parochiezaal naar balzaal, om hun liedjes bekend te maken. Internet bestond niet, televisie stond nog in de kinderschoenen — muziek werd verspreid van mens tot mens.”
“Dat is precies wat we nu ook doen. Chanson is geen musical of biografische reconstructie, maar een revue in de beste zin van het woord. Drie stemmen, drie stijlen, één liefde: het chanson. En dat maakt het ook zo rijk.”
Van het grote gebaar tot fluistering
Op de vraag of hij een favoriet nummer heeft, moet Filip even lachen. “Dat hangt echt af van de dag. Soms voel ik me gedragen door een nummer als Amsterdam. Dat is zo krachtig, zo iconisch. En de link met Nederland maakt het extra bijzonder om het hier te zingen.”
Maar evengoed koestert hij de ingetogen parels. “Een lied als Le Plat Pays, dat Brel schreef voor Vlaanderen — het is zo breekbaar, zo eerlijk. Dat raakt me nog altijd, en ik geloof dat ook veel Nederlanders zich in dat landschap herkennen.”
De lyriek van het chanson
Wat Filip vooral waardeert aan het Franse chanson, is de aandacht voor melodie en verhaal. “In de moderne muziek ligt de nadruk vaak op ritme en productie. Prima natuurlijk, maar ik mis soms het lyrische, het poëtische. Het chanson ademt dat nog wél.”
“Een goed chanson is als een kort toneelstuk. Het neemt je mee, schetst een wereld, en raakt aan iets echts. En dan zijn er natuurlijk de walsen — Piaf zong ze, Brel maakte er een kunstvorm van, met als hoogtepunt La Valse à Mille Temps. Dat nummer vat voor mij alles samen wat het chanson bijzonder maakt: de taal, de emotie, de beweging.”
Een unieke avond
Met een warme glimlach besluit Filip: “Wat we doen met Chanson is eigenlijk een terugkeer naar de essentie van het theater: mensen bij elkaar brengen rond muziek en verhalen. Geen grote effecten, geen franje — alleen de stem, het orkest, de woorden. Ik ben ongelooflijk blij dat ik daar deel van mag uitmaken.”
Wil jij hier bij zijn? Chanson is in verschillende zalen in Nederland te zien. Kaartjes koop je hier!
Lees ook onze interviews met Marc Forno, Dan Menasche en Janneke Elisabeth.
Header: ©World Concerts
Dit vind je misschien ook leuk
Footloose – Music All Around
Lone en Annick: We want more!
