De Leeuw Producties bewijst dat Company nog steeds zéér actueel is!
Op zondag 5 november bezochten wij de dernière van Company in Theater de Leeuw te Arnhem. Voor deze productie werkte De Leeuw Producties wederom samen met Marleen van der Loo als regisseuse. Dat maakt het alweer de derde keer dat zij in de regiestoel stapt voor deze producent. Lees hieronder wat wij van deze versie van Company vonden.
Het verhaal
Robert (“Bobbie”) is net 35 jaar geworden en krijgt een verjaardagsfeest. Hij is een charismatische man met een goed gevoel voor humor, toch is hij nog steeds single. Alle mensen uit zijn vriendenkring trouwen en scheiden weer, hebben kinderen en staan vol in het leven. Maar in Roberts leven lijkt er iets te ontbreken?
Menig musicalkenner zal Company kennen vanwege het muzikaal genie dat de show heeft gecomponeerd: Stephen Sondheim. Hij staat bekend om zijn indrukwekkende muziek en uitdagende zangpartijen die feilloos in elkaar overlopen. “Voor mij zijn die stukken van Sondheim, wat Shakespeare is voor de toneelwereld” aldus Marleen.
Indrukwekkende cast
Vanaf het moment dat het eerste motief acapella wordt ingezet, laat de cast zien hoe goed ze met elkaar samenklinken. Richard Fitzhugh, de muzikaal leider, staat sterk aan het roer en leidt de cast met een ijzeren vuist door het materiaal. De muziek wordt prachtig gespeeld door een 14-koppig orkest en na de opening worden we meteen het stuk in gezogen.
De getalenteerde cast bestaat uit 14 spelers: Joost Huijs, Syntha van Alen, Sophie Brus, Christine van Asselt, Majorie Sholtz, Elske Ploeg, Maartje Baltussen, Wieke de Keyzer, Shireen Sauer, Rik van Baar, Tom van Hek, David Mokveld, Stephen Kraai en Francois van der Sanden. Ze weten allemaal het publiek omver te blazen met een uitstekende en vocaal sterke show. Dat getuigt van een hoop talent én ervaring.
Joost Huijs (Robert) speelde al eerder Sweeney Todd bij De Leeuw Producties, maar hij maakt misschien nóg meer indruk in de rol van Bobbie. Zijn geaarde spel en aangrijpende inlevingsvermogen worden goed weergegeven in de vele scènes en nummers die hij voor zijn kiezen krijgt. Dat valt met name op wanneer hij de kans krijgt om het toneel te delen met zijn vrouwelijke tegenspelers. Zo weten hij en Elske Ploeg (Joanne) de juiste snaar te raken wanneer Robert vlak voor de climax eindelijk zijn grootste angst durft toe te geven. Daarbij is hij vocaal sterk en weet hij het publiek te ontroeren met het slotnummer ‘Een leven leef/Being Alive’
Majorie Sholtz (Amy) valt op tijdens de trouwscène met het nummer ‘Trouw Vandaag/Getting Maried Today’ dankzij een uitmuntende komische timing en vocale inzet. Het nummer staat bekend om de snelheid, waarin er gesproken moet worden op de timing van de vlotte muziek. Een “patter song” wordt dat ook wel genoemd. Het neurotische karakter zit Majorie als gegoten en ze geeft haar karakter een extra laag door de nasale klank van de originele performance toe te voegen.
Elske Ploeg (Joanne) maakt op haar beurt indruk wanneer ze het publiek vocaal omver blaast met haar prijswaardige performance van ‘Proost Op De Dames van Stand/The Ladies Who Lunch’. Joannes persoonlijkheid is nogal bitter en veeleisend, en waar dat snel vervelend zou kunnen worden in een lang stuk als deze, weet Elske een goede balans te vinden tussen dit karaktereigenschap en de werkelijke diepere laag die eronder huist.
Chemie spat er vanaf
Company gaat natuurlijk over relaties en dat kan best een uitdaging zijn. Deze cast laat echter duidelijk zien dat dat voor hen geen enkel probleem was. Bij ieder koppel spat de chemie er vanaf en voelt het als een echt huwelijk of relatie. Dit is vooral in de “karate scene” te merken, dankzij het hilarische spel gegeven van Syntha van Alen (Sarah) en Rik van Baar (Harry). Ook in de eerder benoemde “trouwscène” is de weerspiegeling van de relatie, dankzij het spel tussen Majorie (Amy) en Stephan Kraai (Paul) zó realistisch en echt, dat je je eigen familieleden of vrienden in de karakters en hun vele persoonlijkheden zou kunnen herkennen.
Robert datet in het stuk met drie dames, de zelfverzekerde Martha (Maartje Baltussen), de ietwat dommige April (Wieke de Keyzer) en de kalme Cathy (Shireen Sauer). Bij allemaal spat de chemie van het toneel af. Vooral in de scène tussen Robert en Cathy voel je, dankzij de sterke chemie tussen Joost en Shireen, een nieuwe laag in hun relatie ontstaan. Des te indrukwekkender als je je bedenkt dat Shireen anderhalve maand geleden is ingevlogen om de rol van Cathy over te nemen.
Wieke maakt op haar beurt indruk tijdens de scène waarin Robert en April het bed samen delen. Haar komische timing is perfect voor de blonde stewardess en wederom is de chemie duidelijk voelbaar. Bovendien krijgen alle dames, op April na, de kans om hier hun dansskills te tonen in een moderne dans die het karakter van Cathy nog meer centraal stelt als “the one that got away” dan het origineel.
Visie
Company is inmiddels een relatief vrij oude musical die is geschreven in 1970. En de musical is al in 1998 vertaald door Allard Blom. Hierdoor zou je verwachten dat de thema’s in Company met betrekking tot relaties, huwelijken en andere soortgelijken situaties oubollig zouden kunnen voelen. Maar niets is minder waar! Het omvat thema’s die zich zeker nog in deze tijd afspelen.
De show gaat natuurlijk over een man met extreme bindingsangst, die druk voelt van zijn omgeving om zijn levenspartner te vinden. Door de show heen is het duidelijk dat we kijken naar herinneringen van Robert met zijn vrienden, iets wat Marleen van der Loo duidelijk heeft weten te tonen in haar versie van Company. Deze herinneringen schetsen het beeld van verschillende stellen met verschillende problemen: een huwelijk waar zowel de man en vrouw allebei alles beter denken te weten, een koppel wat zó gelukkig is dat ze gaan scheiden, maar wanneer ze zijn gescheiden, tóch bij elkaar blijven (want dat is beter voor de kinderen). Onderwerpen die waarschijnlijk altijd relevant en herkenbaar blijven.
Hoewel alle stellen heteroseksueel zijn, merk je ook dat het niet per se om de koppels an sich gaat, maar om wat ze weerspiegelen. Bijvoorbeeld, de gezonde ruzies die een huwelijk nodig heeft. Of de manier hoe man en vrouw met elkaar communiceren en hoe ze niet altijd vertellen wat ze echt willen zeggen. Company zit vol met dit soort situaties, wat wordt versterkt met uitvergrote persoonlijkheden, karakters en absurde situaties.
Daar middenin staat Robert, die dit allemaal meekrijgt en constant zichzelf voorhoudt dat hij niet die “speciale persoon” nodig heeft. Maar als de chaos voorbij is, zie je waarom deze stellen voor elkaar bestemd zijn, waarom ze verliefd zijn geworden op elkaar. Dat vertelt ontzettend veel over het huwelijk op zich en dat we nu misschien in een tijd leven waarin mensen (te) snel geneigd zijn voor hun eigen geluk te kiezen. En waarom we ook wellicht wel terug zouden moeten naar een tijd waarin relaties en huwelijken bestonden uit fouten, slechte communicatie, aannames en vergiffenis. Kortom: Company zet je echt aan het denken!
Conclusie
De Leeuw Producties heeft met Company opnieuw bewezen waarom ze niet bang hoeven te zijn om Sondheim te tackelen. Een enorm vocaal sterke en komisch getalenteerde cast weet de perfecte snaar te raken en de balans te houden in een gegrond stuk met absurde situaties. Dat alles onder het toeziend oog van regisseuse Marleen van der Loo.
Bovendien vertelt het verhaal van Robert, een man met extreme bindingsangst die zichzelf onder een loep durft te nemen, dat we aan het eind van de dag allemaal iemand willen in het leven tot de dood ons scheidt. En niet enkel voor een kort geluksmoment tot we elkaar zat zijn. Dit toont aan waarom Company nog steeds tot op de dag van vandaag zéér actueel is.
Header: ©Wessel Donkervoort
Eén reactie
Ine van Eijndhoven Breuer
Wat heb ik genoten van de Compagnie.
Wat een goed vrolijk spel.
Joost Huijs wat vond ik jou ’n topper.